Ne meraklıyız göstermeye!

Bitmek bilmeyen, ya iyi niyetle, ya da kötü niyetle, ya çok yakınımızdakiler ya da uzaktakiler, sürekli ve ısrarla ve her adımda, hem de 'hep bir tavsiye niteliğiyle' 'ne çok bir sonraki' adımlarımız ile ilgili yorum yaparlar! Sözde uyarır ve yol gösterirler... Halbuki ne yaşandı ise kendileri yaşarlar ya da yaşadılar. Her bende farklı yaşanmıyor mu her adım... Zannetmek aynı nefes, farklı bedenlerde... Paylaşılan tecrübe de olsa... Doğunca görürsün Tokadı yiyince görürsün Okula başlayınca görürsün Disipline gidersen görürsün Okul bitince görürsün Sen de aşık ol görürsün Hele bir askere git görürsün Askerden dönünce görürsün İş arayınca görürsün İş görüşmesinde görürsün İşe başlayınca görürsün O işi kaybedince görürsün Kovulunca görürsün Müdür olunca görürsün Dur hele sen evlenmedin, evlenince görürsün Evden ayrılınca görürsün Çocuk olunca görürsün Dur dur; ikinci çocuk olunca görürsün Emekli olunca görürsün Ölünce görürsün Sonunu bilmem ama hangi level'a geçtiysem dediğiniz gibi olmadı be canlar (!) Tabiiki kork ama cesaretli ol...

Unutma cesaret korkmamak demek değildir, korkuna rağmen harekete geçmektir... Kendine İnan... İçten dışa yaşa... Hayatın renklerini keşfet... Tadını çıkar her rengin... Hepsi iyidir merak etme... Kötü ise de bir bildiği vardır, ondan iyidir... Dokun... Şükret...